Kody QR wracają do łask
Prawdopodobnie znasz i miałaś/eś już okazję używać ten popularny, czarno-biały kod w kształcie kwadratu. Kody QR pomagają w otwieraniu informacyjnych stron internetowych, pobieraniu aplikacji, zapewniają zbliżeniowy dostęp do np. menu restauracji, dzięki kodom QR skanujemy też bilety komunikacji miejskiej w wersji elektronicznej za pomocą swojego telefonu. Można znaleźć je coraz częściej na billboardach reklamowych, na stronach internetowych lub w mediach społecznościowych, gdzie ich celem jest przekazywanie nam szerszych informacji o danym produkcie lub ofercie.
Chociaż kod QR był wynalazkiem lat 90., nie zyskał on prawdziwego rozpędu aż do ery smartfonów. Urządzenia mobilne umożliwiły używanie tego cyfrowego znaku w bardziej powszechny, dynamiczny i zróżnicowany sposób. W czasach pandemii kody QR nadal zyskują na popularności dzięki swojej funkcji bezkontaktowego łączenia i dzielenia się informacjami, a coraz więcej firm decyduje się na ich wykorzystanie do komunikacji z klientami.
Skąd wzięła się ta idea i jak stworzono kod QR?
W latach 60. XX wieku, kiedy Japonia weszła w okres wysokiego wzrostu gospodarczego, w wielu dzielnicach zaczęły powstawać supermarkety sprzedające szeroką gamę towarów, od żywności po odzież. Kasy, które wtedy używano w tych sklepach, wymagały, aby cena była wprowadzana ręcznie. Z tego powodu wielu kasjerów cierpiało na drętwienie nadgarstka i zespół cieśni nadgarstka. Kasjerzy desperacko pragnęli jakiegoś sposobu, aby odciążyć swoje obciążenie.Wynalazek kodów kreskowych stanowił rozwiązanie tego problemu. Następnie opracowano system POS, w którym cena towaru była wyświetlana na kasie automatycznie, gdy kod kreskowy na przedmiocie był skanowany przez czujnik optyczny, a informacje o przedmiocie były jednocześnie przesyłane do komputera. W miarę rozprzestrzeniania się kodów kreskowych, ich ograniczenia również okazały się oczywiste. Najbardziej widoczne było to, że kod kreskowy może pomieścić tylko około 20 znaków alfanumerycznych informacji. Użytkownicy skontaktowali się z firmą Denso Wave Incorporated (wówczas częścią Denso Corporation), która w tamtym czasie opracowywała czytniki kodów kreskowych, aby zapytać, czy możliwe jest opracowanie kodów kreskowych mogących pomieścić więcej informacji, mówiąc: “Chcielibyśmy mieć możliwość kodowania znaków Kanji oraz Kana, jak również znaków alfanumerycznych.” Zachęceni tymi żywymi prośbami, zespół rozwoju w Denso Wave rozpoczął prace nad nowym dwuwymiarowym kodem, wyłącznie z ich szczerego pragnienia dostosowania się do potrzeb użytkowników.
Dlaczego kod QR wyglądał w ten sposób?

Patrząc wstecz na tamte dni, Masahiro Hara zajmujący się rozwojem kodu QR wspomina, że osoby pracujące nad kodami 2D w innych firmach były obsesyjnie nastawione na umieszczanie jak największej ilości informacji w swoich kodach. W przypadku kodów kreskowych informacje kodowane są w jednym kierunku (jednym wymiarze) tylko. Z kolei w przypadku kodów 2D informacja kodowana jest w dwóch kierunkach: poziomo i pionowo. Z silnym pragnieniem opracowania kodu, który mógłby być czytany łatwo, a także mógłby pomieścić dużą ilość informacji, Hara postanowił opracować nowy kod 2D. Ośmielił się spróbować tego tylko z jednym innym członkiem zespołu.
Największym wyzwaniem dla zespołu było uczynienie odczytu ich kodu jak najszybszym. Pewnego dnia wpadł na pomysł, że ich problem może zostać rozwiązany przez dodanie informacji o pozycji wskazującej na istnienie kodu do odczytania.
Tak powstał wzór wykrywania pozycji składający się z kwadratowych znaków. Poprzez włączenie tych znaków do swojego kodu, stało się możliwe szybkie odczytywanie.
Na razie wszystko szło dobrze, ale dlaczego znaki musiały mieć kształt kwadratów, a nie jakiejkolwiek innej formy? Według Hary wynikało to z tego, że “był to wzór najmniej prawdopodobny, aby pojawił się na różnych formularzach i tym podobnych.” Jeśli wzór detekcji pozycji jest używany w kodzie i w pobliżu znajduje się podobny znak, czytnik kodów może pomylić go z wzorami detekcji pozycji. Aby uniknąć tego rodzaju błędnych odczytów, wzory detekcji pozycji musiały być prawdziwie unikalne. Po dokładnym przemyśleniu tego problemu, zdecydowali się przeprowadzić dokładne badania nad stosunkiem obszarów białych do czarnych w obrazach i symbolach wydrukowanych na ulotkach, czasopismach, kartonowych pudełkach itp., po zredukowaniu ich do wzorów z czarnymi i białymi obszarami. Kontynuowali zadanie badania niezliczonych przykładów drukowanych materiałów przez cały dzień przez wiele dni. W końcu, opracowali najmniej używany stosunek obszarów czarnych i białych w materiałach drukowanych. Stosunek ten wynosił 1:1:3:1:1. W ten sposób ustalono szerokości czarnych i białych obszarów w wzorach detekcji pozycji. W ten sposób stworzono rozwiązanie, które pozwoliło na określenie orientacji ich kodu niezależnie od kąta skanowania, który mógł być dowolnym kątem z 360°, poprzez poszukiwanie tego unikalnego stosunku.
Półtora roku po rozpoczęciu projektu rozwojowego, po niezliczonych i powtarzających się próbach i błędach, stworzono kod QR zdolny do kodowania około 7 000 cyfr z dodatkową możliwością kodowania znaków Kanji. Kod ten mógł nie tylko pomieścić dużą ilość informacji, ale także można go było odczytać ponad 10 razy szybciej niż inne kody.
Jak kod QR stał się tak szeroko stosowany?

W 1994 roku firma Denso Wave (wówczas działająca w ramach Denso Corporation) ogłosiła wydanie swojego kodu QR. QR w nazwie oznacza szybką odpowiedź, co wyraża koncepcję rozwoju kodu, którego główny nacisk położono na szybkie odczytywanie. Kiedy go ogłoszono, nawet Hara, jeden z pierwotnych twórców kodu, nie mógł być pewny, czy zostanie on zaakceptowany jako dwuwymiarowy kod zastępujący kody kreskowe. Miał jednak zaufanie do wydajności kodu i był chętny do odwiedzania firm i organizacji branżowych, aby zaprezentować go w nadziei, że stanie się znany i używany przez jak największą liczbę osób.
W wyniku jego wysiłków, kod QR został przyjęty przez przemysł motoryzacyjny do użycia w ich elektronicznych kanbanach (narzędzia komunikacyjne używane w systemach zarządzania produkcją), a w znacznym stopniu przyczynił się do wydajności ich pracy zarządzającej w zakresie szerokiego zakresu zadań od produkcji po wysyłkę i wydawanie pokwitowań transakcyjnych. Również w odpowiedzi na nowo powstający trend społeczny, w którym ludzie domagali się transparentności procesów produkcyjnych branży, w celu zapewnienia możliwość śledzenia produktów, firmy spożywcze, farmaceutyczne i kontaktowe zaczęły używać kodu do kontrolowania swoich towarów. W szczególności po takich incydentach, jak problem BSE (choroba znana jako choroba szalonych krów), która zagrażała bezpieczeństwu żywności, przemysł musiał zareagować na wymagania konsumentów, aby cały proces produkcji i logistyki dla żywności, która trafia na ich stoły, był całkowicie transparentny. Kod QR stał się niezbędnym medium, które mogło przechowywać dużą ilość informacji na ten temat procesów.
Był jeszcze jeden czynnik, który w dużym stopniu przyczynił się do rozpowszechnienia się kodu, a była to decyzja firmy Denso Wave o udostępnieniu publicznie specyfikacji kodu QR, aby każdy mógł z niego swobodnie korzystać.
Kto jest właścicielem kodu QR?
Chociaż Denso Wave zatrzymuje prawa patentowe do kodu QR, zadeklarowała, że nie będzie ich egzekwować. Ta zasada obowiązywała od samego początku rozwoju kodu, respektując intencje twórców, aby kod QR mógł być używany przez jak najwięcej osób. Tak więc kod QR, który można było używać bezpłatnie i bez obaw o potencjalne problemy, stał się “kodem publicznym” używanym przez ludzi na całym świecie. W 2002 roku użycie kodu stało się powszechne wśród ogółu społeczeństwa w Japonii. Co ułatwiło ten trend, to wprowadzenie na rynek telefonów komórkowych z funkcją odczytu kodów QR. Telefony te umożliwiają ludziom dostęp do strony internetowej lub uzyskiwanie kuponów zaledwie poprzez skanowanie dziwnego, przyciągającego wzrok wzoru. Sama wygoda przyczyniła się do nagłego wzrostu popularności kodu wśród ogółu społeczeństwa. A teraz jest on niezbędnym narzędziem dla firm oraz w codziennym życiu ludzi, wykorzystywanym na różne sposoby, w tym do wydawania wizytówek i biletów elektronicznych oraz w systemach wydawania biletów na lotniskach.
Kody QR w systemie SmartHotel
W hotelu lub apartamencie korzystającym z systemu SmartHotel, Goście mogą używać swoich telefonów do uzyskiwania informacji na temat obiektu i swojego pobytu w dowolnym momencie. Wystarczy, że Gość kliknie w link wysłany e-mailem w potwierdzeniu rezerwacji lub w wiadomości SMS / WhatsApp wysłanej przez obiekt. Goście mogą znaleźć poszukiwane informacje nawet szybciej – mogą zeskanować kod QR, który znajdą w recepcji, w swoim pokoju i w innych miejscach w hotelu lub apartamencie. Dzięki temu rozwiązaniu w systemie SmartHotel Goście mogą swobodnie komunikować się z obiektem o każdej porze i w każdym miejscu.
Nie wahaj się skontaktować z nami, niech komunikacja będzie #Smart od teraz!